گویى سران دسته اى از یک گروه مدعى اصولگرایى را که یک مدیر شهرى بشدت علاقه مند به ریاست جمهورى، هدایت شان مى کند، تدبیر دیگرى افتاده است که در مراوده اى پنهان با طایفه اصلاح طلبان، سایت ها و تریبون هاى خبرى خویش را به راحتى در خدمت جریان رقیب اصولگرا قرار داده اند.
روزنامه ایران در یادداشتی درباره قالیباف نوشت: هنگامه مبارزات انتخاباتى، دوره اى بس پرمخاطره است. براى مردان حزبى و گروه هاى سیاسى این دوره یک آزمون بزرگ است. آنها در این دوره نه تنها امتحان لیاقت و کارآیى پس مى دهند، بلکه در معرض آزمون دشوار دیگرى به نام آزمایش «اخلاق و صداقت» قرار مى گیرند. نمره هر دو آزمون را مردم و شهروندان مى دهند. رأیى که آحاد مردم در روز انتخابات به حساب نامزدان حزبى در صندوق ها مى ریزند، در واقع معدل همین دو امتحان بزرگ است. بنابراین اکنون نیز فصل امتحانات سیاسى احزاب فرا رسیده است و رفتار و کردار فعالان سیاسى زیر نگاه تیزبین قرار دارد.
در این دوره آنچه اصالت و هویت یک جریان سیاسى را در پیشگاه جامعه حفظ مى کند، پایبندى آن به مرام و آرمان دیرین خویش است. به عبارتى مهم این است که احزاب و گروه ها در رجوع به جامعه چه میزان به شعارها و اصول اعلام شده خویش، پایبند بمانند.
در این راستا از جمله امورى که اصالت و اعتبار یک گروه و حزب را در پیشگاه مردم مخدوش مى کند، عدول و چرخش آن از مرام سیاسى اش است. براى طایفه احزاب خروج از مدار فکرى و ترک پایگاه ایدئولوژیک بویژه در موسم انتخابات یک سم مهلک است. این نکته با آنچه از ائتلاف و یارگیرى حزبى سراغ داریم، کاملاً متفاوت است.
ائتلاف، تصمیم آشکار و اعلام شده اى است که در یک چارچوب مشخص میان دو یا چند حزب و براى دستیابى به اهداف مشترک منعقد مى شود؛ اما آنچه مذموم است، تبانى ها و داد و ستدهاى پنهانى است که نه تنها در قالب قواعد روشن انجام نمى گیرد که در وهله اول اصول و قانونمندى حزبى را قربانى سوداى یک یا چند نفر مى کند. یکى از امتیازات منحصر به فرد جریان هاى اصولگرا نسبت به دیگر حریفان این است که رقابت سیاسى را بر پایه اخلاق و اصول پیش برده اند. آنها در عین آن که قواعد برد و باخت را در کارزار انتخابات پذیرفته اند؛ اما هیچ گاه براى پیش افتادن از حریف یا دستیابى به کرسى قدرت، به خاستگاه ایدئولوژیک خویش پشت نکرده اند.
همین اخلاق مدارى و صداقت در بازى سیاسى، یکى از رموز موفقیت اصولگرایان در چند دور انتخابات ایران از شوراهاى دوم و سوم و مجلس هفتم و هشتم تا ریاست جمهورى بوده است.با این اوصاف در این روزهاى آغازین رقابت انتخاباتى برخى خبرها و شواهد از نقض این پیمان اخلاقى از سوى طیفى از نیروهایى که تاکنون مدعى اصولگرایى بوده اند، حکایت دارد. گویى سران دسته اى از یک گروه مدعى اصولگرایى را که یک مدیر شهرى بشدت علاقه مند به ریاست جمهورى، هدایت شان مى کند، تدبیر دیگرى افتاده است که در مراوده اى پنهان با طایفه اصلاح طلبان، سایت ها و تریبون هاى خبرى خویش را به راحتى در خدمت جریان رقیب اصولگرا قرار داده اند.
چنین اتفاقى در چند سال دوره مسئولیت اصولگرایان بى سابقه و شگفت انگیز است و این مراوده با جماعت اصلاح طلب با هر انگیزه اى صورت گرفته باشد عواقبى ناگوار دارد که حداقل آن زیر سؤال رفتن صداقت این گروه است. افزون بر این، تجربه اى روشن از سابقه مراودات اصلاح طلبان پیش روى همه است؛ جریانى که در ? سال دوره حاکمیت خویش، بسیارى از گروه ها و شخصیت هایى را که همه توان و سرمایه خویش را صرف تثبیت قدرت آنها کردند، یکى پس از دیگرى از قطار اصلاحات پیاده کرد
